- саноч
- [سناچ]1. хӯрҷин2. халтаи чармини бо ҳаво пур, ки барои аз дарё гузаштан истифода шавад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
айба — [عيبه] а. кит 1. халта, саноч, ки аз чарм дӯхта мешавад; ҷомадон, тӯрбаи чармин 2. ҷавшан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
амад — [عمد] а. василаи гузаштан ва боргузаронӣ аз дарё, ки аз чӯбҳои баҳамбаста ё аз чӯбҳою хикҳои дамкарда иборат аст, сал; амади саночӣ амади аз хикҳо сохташуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
анбон — [انبان] халтачаи чармини сафарӣ, саноч, кӯлвор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гупсар — [گوپ سر] машк ё хике, ки дарунашро пурбод карда, бар вай савор шуда, аз об мегузаранд, саноч … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ